memories(open voor vuurroedel wolven )(spt)

Het geluid van vogels galmde over de open plek . De geur van vers prooi hing als een kleed over het kamp toen snow haar hol uit kwam , haar witte vacht glimde als een diamant in het zonlicht. Ze keek in het rond iedereen lag nog teslaspen .ze herinnerde de dag dat ze hier kwam . HET was winter en een dik pak sneeuw  kleurde  de vlakte wit , gevolgd door haar broer rende ze over het pool roedel landschap  sneeuw kraakte onder haar poten en na een vlinke ruzie was ze weg gegaan en hier gekomen weg van de poolroedel en startte een nieuw leven als vuurroedel wolf .Ze had nooit gedacht leider teworden ,maar haar leider koos haar en toendie stierf werd zij het ,de nieuwe leider . Plotseling haalden een vriendelijk geblaf haar uit haar gedachten .

Het geluid van vogels maskeerde haar gezucht. De wolf liep langzaam naar haar leider toe. Ze blafte vriendelijk. Rustig wachtte ze op een antwoord. Snow schrok op. Vriendelijk blafte Eagle nog een keer. Het was best koud. Ze kon nog net zonder winterpels, anders zou ze echt doodgevroren zijn. Er waren al wolven dood, maar dat soort dingen gebeuren nu eenmaal. Snow reageerde nog steeds niet. Eagle begon ongeduldig te worden. De kilte greep haar bij haar pels. Huiverend probeerde ze haar poten te bewegen. Zwak bibberend zette Eagle haar poot neer op een andere plaats. "Hoi Snow!" zei de jonge wolvin. "Hoe gaat het?"

Sorry voor flutje

snow hoorde een tweede blaf .het was eagle ,de sterke jagerswolf die altijd vrolijk was . ze herrinerde de dag dat zij jager wegt het was ijs koud en ... een derde blaf haalde haar uit haar gedachten "hoi snow hoe gaat het ". snow voelde de wind door haar vacht die eagle met zich mee nam op de weg naar binnen . "hallo eagle 'kom toch verder , vanwaar je komst ?

Snow, de Vuurroedelleider, blafte vriendelijk naar Eagle:"Hallo Eagle! Kom toch verder, vanwaar je komst?" De bruine, altijd vriendelijke jaagster lachte vriendelijk naar haar leidster. "Nou, eh..." Eagle zocht naar woorden. "We hebben nogl weinig prooi in het kamp, en veel wolven zijn ziek of zwak. Moet ik wat gaan jagen met de andere gezonde wolven?" Eagle staarde vragend naar Snow. Ze wist dat de prooi ook zwak was, maar ze moest iedere kans benutten om zichzelf warm te houden, wat tot nu toe erg goed gelukt was. Maar anderzijds, ze moest ook wat energie besparen. Eagle wachtte op orders van haar leider, terwijl de sneeuw verderdwarrelde.